Eind september was het wéér zover: voor de 6de keer raakte ik opnieuw mijn baan kwijt. Ik wou het toch nog 1 keer proberen na mijn wereldreis. Dit keer was alleen corona in het spel en werd mijn tijdelijke contract niet verlengd. Heel begrijpelijk vanuit het bedrijf gezien, maar wel iets dat opnieuw direct impact heeft op mijn leven.

Daar zit ik dan, opnieuw ‘werkloos’. Met mijn 31 jaar, HBO diploma op zak en inmiddels toch een hele berg aan levens- en werkervaring. Je zou toch anders verwachten, of niet?  Ze hadden me tenslotte jaren geleden beloofd dat ik enorme carrièrekansen zou hebben. Toch moet ik opnieuw aankloppen bij het UWV. Ze zien me vast weer aankomen.

Ik zie mezelf als het bewijs dat ‘onze’ definitie van succes, het nastreven van financiële en materiële rijkdom, niet voor iedereen is weggelegd. Een flitsende carrière, veel vrienden, een groot huis,  een luxe auto, een strak lijf, regelmatig op vakantie; het zegt eigenlijk allemaal niks over de persoon die dat leven leidt. Toch was mijn hele identiteit hierop gebaseerd.

Verwarring

Heel lang heb ik getwijfeld of er misschien iets mis met me was. Waarom overkomt mij dit anders steeds? Heb ik me écht zo vergist in het bedrijf? Ben ik misschien toch niet zo goed in mijn werk als ik dacht? Wat doe ik verkeerd dat mij een vast contract mij niet gegund is? Ben ik niet leuk of gezellig genoeg? Ben ik niet speciaal genoeg? Kortom: wat is er mis met mij?!

Toch kreeg ik altijd veel positieve reacties van oud-collega’s over mijn werk en ik als persoon en collega. Dan doe ik iets goeds, toch? Bij sollicitaties word ik vaak 2e en kreeg ik vrijwel altijd positieve feedback. Dan doe ik iets goed, toch? Ondanks dat kregen het gevoel van onzekerheid, twijfel, verwarring en onmacht de overhand. De klap om iedere keer weer werkloos te worden went nooit. En ook deze 6e keer kwam het opnieuw hard aan.

Ondanks dat ik weet dat alles goed komt en dat ik daadwerkelijk iets te bieden hebt, voelt het iedere keer enorm als falen. Waarom? Omdat ik het me niet lukt ‘onze’ definitie van succes na te streven.

Acceptatie

Inmiddels, na heel veel vallen en opstaan, weet ik en voel ik dat er een hele andere definitie van succes voor mij is. Er is een ander pad bestemt voor mij. Hoe dat pad er uitziet, ik heb geen idee. Ik wil genieten van de reis en alles wat er op mijn pad komt. Dit betekent dat ik niet langer financieel rijk hoef te zijn om te kunnen genieten van het leven. Dit betekent dat ik niet veel spullen nodig heb om een comfortabel leven te leiden. En dit betekent dat ik mezelf niet meer wil identificeren aan de hand van mijn functietitel of het geld dat ik verdien.

Anders kijken naar succes

Succes is voor mij een leven creëren waarbij ik mag falen, nieuwe dingen mag uitproberen, nieuwe paden mag ontdekken, waarbij ik dromen najaag en waar ik mijn koers mag veranderen als ik daar behoefte aan heb. Kortom, alles hoeft niet perfect te gaan en ik wil trouw blijven aan mezelf. Ik wil me niet meer laten afleiden en verleiden door de verwachtingen van anderen en de maatschappij waar we inleven. Makkelijk is het niet, daar ben ik inmiddels wel achter.

Waarom ik dit vertel? Nog steeds zie en hoor ik iedere dag verhalen van mensen die vastzitten in hun eigen (gouden) kooi. En het angstaanjagende is, ze hebben het zelf vaak niet eens door. Ze accepteren een goed leven, terwijl er een fantastisch leven op ze ligt te wachten waarin ze kunnen leven vanuit hun echte pure zelf. Het is zo makkelijk om terug te vallen in de verwachtingen van anderen, dat we onszelf daarin heel snel verliezen. Ook ik heb dit aan den lijve ondervonden met een depressie/burnout tot gevolg.

Corona zie ik dan ook als een blessing in disguise, omdat veel mensen genoodzaakt worden om terug te gaan naar de kern: naar zichzelf. En dit is moeilijk, want we zijn dit niet meer zo gewend. Werkloos worden zie ik inmiddels dan ook niet meer als falen, maar als kans. Net zoals corona. Een kans om écht stil te staan, te reflecteren, te voelen en te ontdekken. Want het is té gemakkelijk om jezelf te verliezen in de ratrace en ruis van anderen.

Dus vraag jezelf eens af: welke definitie van succes streef jij na? En is deze van jezelf of van iemand anders? Laat het me gerust weten door hieronder een reactie achter te laten.